孟浩然造句
1.洛阳访才子,江岭作流人。闻说梅花早,何如北地春。孟浩然
2.渐与骨肉远,转于奴仆亲。孟浩然
3.微云淡河汉,疏雨滴梧桐。孟浩然
4.在盛唐时期山水田园派诗人中,孟浩然是杰出的代表之一。
5.夕阳度西岭,群壑倏已暝。松月生夜凉,风泉满清听。樵人归欲尽,烟鸟栖初定。之子期宿来,孤琴候萝径。孟浩然
6.松月生夜凉,风泉满清听。孟浩然
7.八月湖水平,涵虚混太清。气蒸云梦泽,波撼岳阳城。欲济无舟楫,端居耻圣明。坐观垂钓者,徒有羡鱼情。孟浩然
8.坐观垂钓者,徒有羡鱼情。孟浩然
9.木落雁南度,北风江上寒。我家襄水曲,遥隔楚云端。乡泪客中尽,孤帆天际看。迷津欲有问,平海夕漫漫。孟浩然
10.木落雁南度,北风江上寒。我家襄水曲,遥隔楚云端。孟浩然
11.开轩面场圃,把酒话桑麻。孟浩然
12.人事有代谢,往来成古今。江山留胜迹,我辈复登临。水落鱼梁浅,天寒梦泽深。羊公碑尚在,读罢泪沾襟。孟浩然
13.皇皇三十载,书剑两无成。孟浩然
14.当路谁相假,知音世所稀。孟浩然
15.秋空明月悬,光彩露沾湿。惊鹊栖未定,飞萤卷帘入。庭槐寒影疏,邻杵夜声急。佳期旷何许!望望空伫立。孟浩然
16.二月湖水清,家家春鸟鸣。孟浩然
17.绿树村边舍,青山郭外斜。开轩面场圃,把酒话桑麻。孟浩然
18.故人具鸡黍,邀我至田家。绿树村边合,青山郭外斜。开轩面场圃,把酒话桑麻。待到重阳日,还来就菊花。孟浩然
19.春眠不觉晓,处处闻啼鸟。夜来风雨声,花落知多少。孟浩然
20.知音难觅,怪不得唐代的诗人孟浩然,要反复地感叹“恨无知音赏”和“知音世所稀”了。
相关词语
- yī mù liăo rán一目了然
- yī jiàn le rán一见了然
- qī qín mèng huò七擒孟获
- bù yǐ wéi rán不以为然
- bù jìn rán不尽然
- bù qī rán不期然
- bù qī rán ér rán不期然而然
- bù qī ér rán不期而然
- bù rán不然
- bù zhī qí suǒ yǐ rán不知其所以然
- bù qīng rán nuò不轻然诺
- qiě rán且然
- pī rán丕然
- cóng rán丛然
- dōng fēng hào dàng东风浩荡
- zhōng huá rén mín gòng hé guó zì rán kē xué jiǎng中华人民共和国自然科学奖
- wéi rán为然
- zhǔ mèng主孟
- yì rán义然
- zhà rán乍然
- xí guàn chéng zì rán习惯成自然
- xí guàn zì rán习惯自然
- xí guàn ruò zì rán习惯若自然
- xí guàn ruò zì rán习贯若自然
- liǎo rán了然
- liǎo rán yú zhōng了然于中
- liǎo rán yú xīn了然于心
- liǎo rán yú xiōng了然于胸
- shì yǒu bì zhì,lǐ yǒu gù rán事有必至,理有固然
- èr lián hào tè shì二连浩特市
- yú rán于然
- yún rán云然
- jǐng jǐng rán井井然
- jǐng rán井然
- jǐng rán yǒu xù井然有序
- yà mèng亚孟
- yì rán亦然
- tíng rán亭然
- rén kǒu zì rán zēng cháng人口自然增长
- rén yān hào ráng人烟浩穰
- jǐn rán仅然
- jiè jiè rán介介然
- jiè rán介然
- réng rán仍然
- cóng rán从然
- yì rán仡然
- jí rán伋然
- zhòng rán众然
- yōu mèng优孟
- yōu mèng yī guān优孟衣冠
- yōu rán优然
- wěi rán伟然
- yǐ rán佁然
- qiān rán佥然
- tiāo rán佻然
- shǐ rán使然
- kǎn rán侃然
- chǐ rán侈然
- yī rán依然
- yī rán rú gù依然如故